Dalaja

[Dalaja]

♦ Imię: Dalaja
♦ Pseudonim: Dal, Daja
♦ Gatunek: Lew Berberyjski x Lew Afrykański (wielkość berberyjskiego)
♦ Wiek: 3 lata
♦ Stado: ---
♦ Rodzina:
Skaza i Zira - Dziadkowie
Grünke i Vitani - Rodzice
Otrava, Akili, Rashid - Przyrodnie rodzeństwo


♦ Statystyki:

Siła ●●●●oo
Zręczność ●●●●●o
Percepcja ●ooooo

♦ Słabe Strony:
- uparta,
- zawzięta,
- nerwowa,
- zmienna,
- rządna władzy,
- wybuchowa.

♦ Mocne Strony:
- dobra w walce,
- świetna łowczyni,
- dobrze tropi,
- wierna,
- ambitna,
- szczera,
- intrygantka.

♦ Aparycja:
Większość cech wyglądu odziedziczyła po swojej matce i jej krewniakach. Samica jest szczupła, a na jej ciele delikatnie rysują się mięśnie. Wrogi wyraz pyska w całości zawdzięcza swojej babce - Zirze. Jest jednak w niej coś co odróżnia ją od matczynych korzeni. Umaszczenie i rozmiary ma po swoim ojcu, przez co jest większa niż zwykły lew afrykański i śmiało dorównuje normalnej lwicy berberyjskiej. Jest szarawą kotką z wstawieniami koloru białego i czarnego z prążkowanymi jaśniej kończynami. Posiada również lekki przerost futra i szarą grzywkę.
♦ Charakter:
Kształtował się przez całe jej życie i nadal to robi choć już w wiele mniejszym stopniu niż przedtem. Początkowo była słaba nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Zmianę tą zawdzięcza ojcu, który szczerze jej nienawidził i żałował, że przyszła na świat jako jego córka, a nie upragniony syn na którego czekał. Stała się wredna, bezlitosna.. Gdzieś w głębi jest jednak nadal grzeczną i spokojną damą, ale jak tu pokazać swoją dobrą stronę, gdy każda z nich została zastąpiona cechą negatywną jaką jej wpajano?
♦ Historia:
Urodziła się na banicji, jej matka z jakiegoś powodu uciekła z rodzimego stada i znalazła nową ostoję, w której to spotkała nowego samca i została przez niego zgwałcona i siłą wcielona do jego stada. Pierwsze chwile życia były jednymi z gorszych. Mała nie oddychała i nie wykazywała żadnych oznak życia. W końcu jednak młode serduszko zaczęło bić i słaba, chorowita lwiczka zaczęła poznawać świat.
Bardzo kochała swoją matkę, która opowiadała jej o swoim pochodzeniu i o tym co działo się w jej poprzednim domu. To od niej otrzymała skromny naszyjnik z niebieskim kamieniem, przewiązany lnem na dowód bycia córką Vitani (po powrocie do krainy młódka miałaby posłużyć się nim jako dowodem bycia ostatnim dzieckiem lwicy). Jasno dała do zrozumienia córce, że gdy tylko nadarzy się okazja ma uciec do tamtej krainy. Szara nic jeszcze wtedy nie rozumiała, lecz nie zadawała żadnych pytań, a jedynie skrzętnie wszystko przyswajała. Gdy podrosła pewnego dnia przyszedł po nią tata i zabrał ją, mówiąc iż jej ukochana matka nie żyje. Nie było jednak czasu na żałobę. Młoda jeszcze Dalaja została odesłana do wojowników i tam zaczęła szkolenie. Pamięta dzień, w którym zachorowała i sprzeciwiła się ojcu tak jakby to było dziś. Dostała porządny wykład na to jak bardzo nie zniszczyła samcowi życia, niezwykle mocno przy tym obrywając. Od tamtej pory starała się robić wszystko by go zadowolić. Tak w ten sposób w każdej wolnej chwili udawała się do lwic i z nimi uczyła się sztuki polowania. Potem znowu wracała do starszych samców na ćwiczenia. Mimo to Dalaja zaznała wszelkich niegodziwości i poniżeń z strony ojca i jego świty. Nie raz oberwała od któregoś z nich porządnie w kość, nikt jej jednak nie pomagał. Sama dochodziła do siebie i sama starała się przeżyć kolejny dzień z nadzieją na lepsze jutro.
W wieku dwóch lat stała się główną seryjną morderczynią w górach, zabijając z zimną krwią wrogów swojego taty, chcąc się mu przypodobać. Nie widziała w nim skazy, właściwie to siebie obwiniała o wszystko, uznając iż jest beznadziejna i zawodzi. Tak też było podczas najazdu sąsiedniej bandy. Mimo wysiłku nie udało się jej odeprzeć ataku nieprzyjaciela i przyszło jej patrzeć na śmierć ojca. Dal uciekła wtedy niczym tchórz, kierując się w strony wskazane przez matkę w opowieściach.
Los chciał, żeby pobłądziła. Przez kolejny rok żyła na własną łapę, uciekając przed napastnikami, a niekiedy tocząc z nimi bój. Towarzyszyła jej wtedy grupa trzech lwów w jej wieku, którym dowodziła. Z każdym dniem z ich pomocą poznawała piękniejszą stronę życia. Jej charakter nieco się zmienił, lecz nadal pamiętała o misji powrotu.
Tak też znalazła się w tej krainie. Spotkała jedną z lwic ze stada lwiej ziemi, od której dowiedziała się kilku ważnych informacji. Powiadomiła ją też o swoim istnieniu i rozkazała przenieś informację władcom. Towarzysze opuścili ją, a ona do dziś szlaja się po granicach ziem stada, czekając na to iż pewnego dnia pozna resztę rodziny. Zaczyna jednak wątpić w to, że napotkana kilka tygodni temu lwica przekazała wiadomość, bo odpowiedzi nadal brak.
♦ Ciekawostki:
- Ma korzenie w tej krainie,
- Mimo iż jest krzyżówką dwóch różnych gatunków, jej geny spowodowały, że nie widać w niej nic z lwa afrykańskiego.
♦ Ekwipunek:
- Sakiewka,
- Naszyjnik należący do jej matki - Vitani.