♦ Pseudonim: Żaba
♦ Gatunek: lew
♦ Wiek: Dorosła - 4 lata
♦ Stado: samotnik
♦ Rodzina: typowa lwia rodzinka, stado, ciotki, ojciec, rodzeństwo ot co~
♦ Statystyki:
Siła ●●●●oo
Zręczność ●●oooo
Percepcja ●●●●oo
♦ Słabe Strony:
- jest o jakąś połowę mniejsza od innych lwów, kłębem sięga do lwich łokci a głową do połowy łopatek
- nie jest zbyt szybka ze względu na krótkie, krępe łapy
- jest dość wyszczekana co często wpędza ją w kłopoty
- może polować tylko na małą zwierzynę
- czasami boli ją grzbiet i musi wtedy poleżeć na twardym na plecach
♦ Mocne Strony:
- mocny i twardy charakter, jest uparta i dzięki temu potrafi konsekwentnie dążyć do celu
- stara się za dwóch żeby coś osiągnąć
- dobrze się skrada i czołga, chętnie poluje na większe gryzonie zaskakując je w norach (podpatrzyła to od mniejszych drapieżników)
- ma silne łapy i całkiem porządnie potrafi uderzyć czy drapnąć
♦ Aparycja:
Kobbari to lwica obciążona karłowatością i w związku z tym jest o około połowę mniejsza od przeciętnej lwicy w jej wieku. Głową sięga maksymalnie na wysokość łopatek przeciętnej wielkości lwicy ale przy tym ma nieproporcjonalne masywne krótkie kończyny zakończone mocnymi i grubymi łapami, kark ma krótki a głowę nieproporcjonalnie dużą z delikatnym tyłozgryzem przez co kiełki delikatnie wystają z jej pyszczka.
Jej ciało pokryte jest miękką ciemnobrązową sierścią, która ciemnieje na łapach, głowie i ogonie. Od czoła aż do połowy ogona ciągnie się ciemna pręga, obrębek małżowiny usznej i grzbiet ucha jest również pokryty ciemniejszym futerkiem. Futro zdobione jest kremowymi obwódkami wokół oczu i ponad nosem, kremowy włos pokrywa również pysk, gardło, pierś, brzuch, łapy i włoski wewnątrz uszu. Nos ma kolor wątrobiany ale pokryty jest też czarnymi kropkami. Pyszczek Kobbari zdobią też drobne piegi, dwie pod lewym okiem, jedna na grzbiecie nosa i kilka na szczęce i brodzie. Ogon jest zwieńczony włosiem koloru ciemnej czekolady.
♦ Charakter:
Wyrobiła w sobie przez te wszystkie lata dość krnąbrny i złośliwy charakter. Przyzwyczajona do radzenia sobie samej, do pogardzania jej osobą przez nie tylko inne lwy ale i przez pozostałe zwierzęta nauczyła się reagowania na większość stresujących sytuacji ironią i sarkazmem, taki ma system obronny ot co. Bywa też złośliwa tak po prostu bo zasadniczo nie zna innych wzorców, nie uczono jej nigdy bycia miłym dla innych a życie na własną łapę raczej nie sprzyjało rozwojowi jej umiejętności społecznych. Pogardza stadami i własnym gatunkiem sądząc, że wszystkie lwy zasadniczo są takie same a stadka to bandy zdziadziałych hipokrytów, które ideę rodzin wykorzystują w teorii a w praktyce z rodziną nie mają one niczego wspólnego.
Obdarzona jest również upartością równą oślej i dąży często do swojego konsekwentnie, ale potrafi również głupio się uprzeć gdy nie ma racji ale przyznanie się do błędu godziłoby w jej karłowatą dumę. Potrafi rzucić się do kogoś z pretensją jeśli ktoś zbyt długo albo zbyt ostentacyjnie na nią spojrzy, ale wówczas zwykle musi brać łapy za pas.
Posiada też całkiem niezłe poczucie humoru ale raczej nie ma za bardzo z kim się nim dzielić i w związku z tym czasem śmieje się sama do siebie.
♦ Historia:
Córa pewnego króla z dalekiej krainy, który mocno zafiksował się kiedyś na punkcie czystości krwi. Tak bardzo, że bliskie więzy krwi nie miały dla niego żadnego znaczenia. Wierzył bowiem, że jego ród jest święty i najlepszy na świecie co stało się wymówką do kazirodczych związków w stadzie. Nie spodobało mu się jednak gdy pewnego dnia urodziła się ta lwica jako jedyna w miocie i jeszcze swoim narodzeniem spowodowała śmierć własnej matki. Po tym jak przestała ssać mleko od zastępczej matki, która akurat miała swój własny miot, okazało się, że Kobbari praktycznie nie rośnie a im starsza była tym szybciej wychodziło na jaw, że zostanie takim karzełkiem już na zawsze. Ojciec król uznał to za znak i postanowił jednak nie brnąc dalej w zbyt bliskie skojarzenia. Biedną Kobbari jednak wyrzucił ze stada - nie chciał mieć takiej księżniczki. Cóż poradzić? Żaba nawtykała mu na odchodne po czym dumna z siebie opuściła rodzinną krainę niby z własnej woli. Kto by chciał przecież użerać się z bandą ograniczonych dziwaków? No właśnie!
Potem wałęsała się to tu to tam. Starała się przetrwać ot co. Przez to jej charakter jeszcze bardziej okrzepł i stała się dość ciężką do zniesienia babą. Ot, dwa samotne lata bez zbędnych rewelacji.
♦ Ciekawostki:
- największe zwierzęta, na które poluje to dik diki, guźce i zające
- na zające poluje techniką podpatrzoną od małych psowatych, które zaskakują te gryzonie w norach albo znalazłszy wejścia do nor z lubością je zakopuje a potem odczekawszy kilka godzin wykopuje nieszczęsne martwe zające
- przezwisko Żaba wzięło się z tego, że według niektórych zwyczajnie Kobbari wygląda jak mała żaba tudzież ropucha, ale też rozbawiona brązowa klucha śmieje się co rzekomo przypomina rechot, najprawdopodobniej te skojarzenia są jednak czysto abstrakcyjne
- niechętnie poluje na ptaki bo nie lubi wyskakiwać za ofiarą, preferuje raczej polowanie z zaskoczenia gdyż z pościgami też średnio sobie radzi
- jeśli ma jakąś własną norkę to lubi kolekcjonować łupy z polowań takie jak kły, kości i czaszki a w szczególności puchate zajęcze ogonki, jeśli musi opuścić norę razem z jej wyposażeniem zawsze jest jej ciężko na serduszku
- kiedyś przyjaźniła się z szakalem ale zabił go lew, od tamtej pory nie miała żadnego przyjaciela
- prawdopodobnie ze względu na duże uszy w stosunku do reszty ciała słyszy nieco lepiej niż przeciętny lew
♦ Ekwipunek:
- woreczek na diamenty
- woreczek na zioła
linearty - Lioden
