Koryto Rzeki

[Wúmíng]

W pierwszej chwili nie doleciał do niej sens słów. Była w trakcie tak piekielnie dobrej dyskusji, próby zmylenia samej siebie i oszukania wyimaginowanej postaci.
Wzdrygnęła się.
- Co? - Wyglądała na szczerze zdziwioną bo już zapomniała jaki był jej cel przez ostatnią godzinę. Jak pieczołowicie śledziła swoją ofiarę. Także jej zdziwienie całą tą sprawą wyglądało bardzo przekonywająco jakby nie rozumiała dlaczego czarna zarzuca jej takie dziwy.
- Po co zaraz te nerwy. Oh, czekaj bo mi antylopa zwieje! - Rzuciła szybko wracając do swoich bazgrołków dorysowując kolejne kreski.

[Czarna]

Pierwsze zdziwienie minęło już, co prawda - ale potem przyszło drugie, to większe. Czarna wpatrywała się w Wuming przez krótką chwilę zanim zamknęła oczy, schowała pazury i wzniosła nieco łeb.
- Chyba nie potrafię się na ciebie wkurwiać. - Westchnęła, po czym przylazła nieco bliżej.
Widząc dziwne zajęcie, któremu oddawała się Wuming, lamparcica okrążyła ją i nonszalancko stanęła dosłownie ponad nią - dwie łapy po jednej, dwie łapy po drugiej stronie. Zawisła nad nią na chwilę, jakby się wahając, po czym bez ogródek klapnęła pyskiem na jej głowie, wpatrując się w szlaczki na ziemi z podobnej perspektywy co ich autorka.
- Co robisz?

[Wúmíng]

Bezimienna nawet nie zwróciła zbytniej uwagi na to, że Czarna ją okrążała. W momencie gdy przesłoniła jej słońce i oparła swój łeb na łbie szarej, dygnęła. Jedynie pytanie z jakimś stopniem zainteresowania do tego co wyprawiała sprawiło, że nie próbowała uciec od tego przytłoczenia i stania nad jej małym ciałkiem.
- Strategicznie próbuję zjeść antylopę. - Pokazała pazurkiem na dwa owale z rogami stojące przy dużym szlaczku jakim była rzeka. - Tutaj jest mój krokodyl, zagaduje ją. Dookoła w wodzie są inne gady gotowe skorzystać z okazji. Czy uda mi się ją tak przekabacić by podeszła bliżej i zarazem dała się mi capnąć. Czy zostanę jednak przechytrzona i któryś inny skorzysta z okazji? Mogłabym próbować wyszarpać też antylopę ale źle chwyciwszy zostałabym tylko z fragmentem jedzenia i nie zaspokoję głodu. Ten kto pierwszy chapnie więcej połknie. - Starała się zobrazować słowami swój prowizoryczny rysunek.
- A może powinnam spróbować jakoś inaczej? -Machnęła ogonem, końcówką smyrając zmorę po brzuchu.

[Czarna]

Czarna została wtajemniczona w zupełnie nowy poziom abstrakcji. Nie miała zielonego pojęcia o czym przemawiało jej słonko - wpatrywała się tępym, powątpiewającym wzrokiem w kreseczki i okręgi na ziemi. Słowa Wuming zaskoczyły ją tak bardzo, że jej nagły ruch całkowicie wybił ją z rytmu. Wzdrygnęła się, zadarła łeb i momentalnie zazgrzytała zębami, po czym usiadła sobie u boku szarej - poza zasięgiem jej dotyku. Powróciła też wtedy do tępego gapienia się w kółka i kreski, niezdolna przeskoczyć tej bariery. Dlatego też skupiła się bardziej na słowach leopona, aniżeli na kreślonych przez nią kształtach.
- Yy - zająknęła się - moim zdaniem to kiepski temat.
Lamparcica zdawała sobie sprawę z jednego - cokolwiek robiła Wuming, miało to dla niej jakieś znaczenie. Poczuwszy, iż dzięki temu zrozumiała świat nieco lepiej, zastanowiła się raz jeszcze nad scenariuszem swego słonka.
- Słonko, lepiej byłoby popatrzeć co zrobią krokodyle. Podejdź sobie do tej antylopy tak na parę metrów, a potem czekaj. Jak ją zeżrą to trudno, a jeśli nie, to może dasz radę ją złapać na brzegu jak zacznie spierniczać.
Czarna uśmiechnęła się półgębkiem.
- Ewentualnie możesz też zatrudnić profesjonalistę.

[Malkia]

Krążyłam po różnych terenach, głównie zbierając różne zielska, to tak hobbistycznie, jakby ktoś chciał pytać. Nie interesowałam się tym co robią inni, który byli kawałek dalej. Miałam tam swoje sprawy i cele i jakoś nie miałam ochoty komuś wtrącać się w sprawy. Szukałam dobrze znanych mi... "kffiatków" do takich tam celów.

[Wúmíng]

Szara z tej perspektywy nie mogła zobaczyć miny czarnej zmory. Wszak opierała się o nią napierając tym samym swoim ciężarem. Dobrze, że po tym delikatnym połaskotaniu postanowiła uszanować na nowo jej przestrzeń prywatną.
- Czy czasem jak nie podpłynę za blisko to antylopa się nie spłoszy? Znikanie jej z oczu też może wywołać panikę, szczególnie, że wdałam się w dyskusję. Nagłe kombinowanie z innym krokodylem tez nie miałoby sensu, wszystko działoby się na oczach tematu na obiad, do tego trzeba się liczyć z możliwością zdrady przy konszachtach. Czas nie gra tu na moją korzyść. Oh, ciężki temat. -Bezimienna mocno wczuwała się w to sytuację co było widać po jej reakcji, sposobu myślenia i tonie wypowiedzi. Wciąż była głęboko tym zaaferowana, że również nie zauważyła się kręcącej w pobliżu hieny. Zbagatelizowała otoczenie podobnie jak w przypadku gdy zbliżała się do niej lamparcica.
- Powinnam sobie odpuścić i poszukać łatwiejszej zdobyczy atakując znienacka. - Skwitowała na sam koniec, zdając sobie sprawę, że nieudane zagranie zmarnowałoby energię a pusty żołądek nadal byłby pusty. Czasami trzeba wiedzieć kiedy zrezygnować.

[Czarna]

Choroba nie wybiera - dlatego też nie tylko psisko, ale i lamparcisko miało tę drugą stronę w nosie. Czarna wpatrzona była teraz w Wuming, której zachowanie podnosiło jej brwi coraz wyżej. W końcu, nie reagując zbytnio na to, co podróbka lamparta miała do powiedzenia, po prostu pomachała łapą przed jej nosem. Ostatecznie nie omieszkując tenże ciemny guzik również nacisnąć. Może uda się ją wyłączyć i włączyć.
- Ładnie się nakręciłaś.
Pomimo dość skonsternowanej miny, skrycie podziwiała jej czystą, nieskalaną wyobraźnię. Żaden ze światów Wuming nie nosił znamion choroby. Niejednego już życie pozbawiło tego luksusu.

[Malkia]

Nie znajdując tego co szukałam ruszyłam dalej. W końcu jeszcze wiele przede mną. Machnęłam lekko ogonem. Uniosłam lekko łeb do góry, spoglądając na niego i spokojnym krokiem poszłam dalej. nie interesowało mnie to co działo się bliżej rzeki. Tutaj nie było to co szukałam. Szkoda, trochę czasu zmarnowałam. Czas powęszyć dalej.

[Wúmíng]

-Hej! -Złapała się za nos zakrywając go łapą wracając do rzeczywistości. Właściwie teraz całkowicie zdała sobie sprawę z tego jak bardzo odleciała zapominając o głównym celu jej przybycia. Mina jej nieco zrzedła ale mogło to raczej wydawać się jako niesmak po odciągnięcia od marzeń.
- Oh, cóż. -Nie wiedziała co w tej chwili powiedzieć. Uciekła wzrokiem na bok, by dostrzec w oddali przemieszczająca się beżową plamę futra przypominającą z sylwetki hienę. Póki nie zbliżała się nie czuła się zagrożona czy w żaden sposób zaalarmowana.

[Czarna]

Czarny ogon klepnął o ziemię, podczas gdy sama jego właścicielka zadarła pysznie łeb. Pysk niemal pękł na pół, gdy lampart ziewnął przeciągle, niedbale wydając przy tym dźwięk.
- Chofwowifam - ambitne słowotwórstwo przerwał donośny jęk - parchon, witam z powrotem, słonko. Dawno się nie widziałyśmy. Co słychać?
Samica rzuciła okiem na przeoraną jej pazurkami ziemię.
- Gapiłaś się w to jak hiena w gnat. - Zauważyła wywłoka. - W tym o coś w ogóle chodzi, czy po prostu próbowałaś zabić ziemię, albo coś?
Po chwili Czarna wsparła swój pysk na własnej łapie, trąc oczy.
- Ech, w mojej głowie brzmiało to lepiej. - Westchnęła z niezadowoleniem.