Nemea- Następene pokolenie

Seth biegł przez puszczę, ani na chwilę się nie zatrzymując. Po drodze nie zauważył już żadnej kępki futerka, co ewidentnie było złym omenem. Intuicja prowadziła go jednak cały czas prostą drogą do najbliższej granicy z Pustynią.
Zatrzymał się dopiero na gorącym piasku Pustyni Bariyah. Dopiero po kilku wolniejszych krokach poczuł ból w łapach, który spowodowany był licznymi otarciami i ukłuciami przez gęstwiny dżungli. Zorientował się także, że wraz z wkroczeniem na tereny swojego niegdysiejszego królestwa, utracił trop jedynej córeczki. Z wściekłości zacisnął zęby i nieco przyspieszywszy, udał się nad Rzekę Horusa, która na szczęście płynęła nieopodal. Stanął przy spróchniałej akacji, którą wszystkie pokolenia Pustynnych zwały Powalonym Drzewem. Zaczerpnął kilka łyków wody z rzeki, po czym zaczął się rozglądać po okolicy. Wokół niego nie było żywej duszy, a przynajmniej tak mu się wydawało na pierwszy rzut oka. Zmarszczył nos, zastanawiając się, co ma dalej począć.

Zielonooki lew rozglądał się przez chwilę po okolicy i dopiero po minucie ujrzał długonogiego ptaka brodzącego w rzece. Bez chwili zastanowienia, ruszył w jego kierunku. Gdy był już blisko czapli, momentalnie zwolnił, by nie jej nie spłoszyć.
- Witaj - rzucił pospiesznie - Szukam brązowego lwiątka. Prawdopodobnie tędy przechodziła. Na imię jej Jasiri, jedno oko ma brązowe, a drugie zielone...ma też bardzo gęste futerko - powiedział zadyszany. Miał cichą nadzieję, że czapla chociaż da mu jakąś wskazówkę.