Zlewisko

[Nemea]

Liczne płytkie baseny wodne są idealnym miejscem do relaksu. Woda jest tutaj zawsze ciepła nagrzana przez słońce. W pobliżu słychać szum spadającej wody, świergot ptaków i szum wiatru wyjącego wśród skał. Zlewiska cieszą się popularnością wśród flamingów i czapli łapiących drobny narybek i skorupiaki.

[Shamir]

Biegnąc ile sił w nogach od przeklętych w jego mniemaniu terenów, które niegdyś służyły mu jako dom, trafił do gęstej dżungli. Przedzierając się przez różnego rodzaju krzewy i krzaki, zmęczony i zdyszany dotarł aż tu - nad rozległe zlewisko. Widok czystej i przeźroczystej wody nieco ukoił jego zmysły wiedząc, że będzie mógł w końcu porządnie przemyć swoje rozległe rany i ugasić pragnienie. Nie czekając dłużej skierował się w stronę jednego z akwenów, przeskakując z płaskich kamieni na coraz niższe stopnie. Zatrzymał się nad brzegiem i spojrzał na taflę. Widząc swój pysk - pełen ran, ściągnął powoli brwi i westchnął ciężko, przymykając ślepia. Wszystkie te bruzdy na jego ciele będą mu teraz przypominać o najgorszym momencie w jego życiu. Dlaczego musiał mieć takiego pecha i przeżyć? Dlaczego nie mógł odejść razem z rodziną?
Rozmyślając tak zanurzył pierwszą z przednich łap w basenie, potem drugą - a następnie, obydwie tylne, chcąc się porządnie obmyć z piachu. Na moment zanurzył się cały pod wodą, ponieważ rany na pysku również domagały się wyczyszczenia. Gdy poczuł się już nieco lepiej - wyszedł z wody, otrzepał się i legł na ciepłym kamieniu, który ogrzewany był przez słońce już od paru dobrych godzin.
Oddychając ciężko spojrzał w niebo, czując się teraz niesamowicie bezradny. Za nic w świecie nie potrafił sobie odpowiedzieć, co teraz powinien ze sobą zrobić, gdzie się udać... Po prostu, jak żyć dalej. Bez domu, bez miejsca w którym mógłby czuć się znów dobrze.

[Sheeba]

Szelest pobliskich zarośli poprzedził wyłonienie się z nich pokrytej brązowym włosiem smukłej lwiej sylwetki. Kroczyła nieśpiesznie, z łbem na wysokości barków, oblizując zamaszyście pysk, na którym wciąż pozostawały ślady niedawnego posiłku. Żyjąc samotnie, co prawda musiała zadowolić się mniejszą zwierzyną, lecz nie mogła powiedzieć, iż przymierała głodem. Wszakże nieopodal pobliskich wodopojów zwykle roiło się od rozmaitych zwierząt, więc wprawny łowca nie miał problemów wytropić czegoś, co z łatwością byłby w stanie powalić.
Przybyła w te strony, by zaspokoić pragnienie i doprowadzić swoją sierść do porządku, nim ruszy w dalszą drogę. Planowała pozwiedzać nieco najbliższą okolicę, by upewnić się, czy jest bezpieczna. Coraz częściej także powracała natrętna myśl, iż powinna przeczesać teren w poszukiwaniu użytecznych ziół, gdyż jej dawny zapas uległ już wyczerpaniu. A rośliny, jak wiadomo, zawsze się przydają.
Zatrzymała się, uniósłszy nieco łeb, by powieść spojrzeniem zdrowego oka po okolicy. Już miała ruszyć w dalszą drogę w stronę kuszącej przezroczystej tafli wody, gdy jej uwagę przykuła ciemna plama zalegająca na jednym z kamieni. Po chwili przyglądania się przybrała ona postać leżącej sylwetki sporego samca, którego posklejana grzywa wskazywała na niedawną kąpiel.
Samica znieruchomiała na dobrą chwilę, wbijając w nieznajomego uważne, nieruchome spojrzenie, po czym machnęła ogonem i skierowała się w przeciwną stronę, chcąc zbliżyć się do jeziorka, zachowując jednak bezpieczną odległość. Choć przekonana była, iż jeżeli ów postanowiłby ją zaatakować, niezależnie od rezultatu tejże próby niechybnie spotkałaby go śmierć ze względu na jej klątwę, wolałaby tego uniknąć. Tak więc, obserwując lwa kątem zdrowego oka, przemknęła w stronę wody, gdzie nachyliła się, by wziąć kilka sporych łyków.

[Shamir]

Słysząc szelest traw Shamir drgnął nieznacznie i szybko odrywając swoje spojrzenie od niebieskiego nieba rozejrzał się nieco podenerwowany naokoło. Wtem też dostrzegł brązowawą lwicę z ciekawymi ozdobami, którymi były pióra przy uchu. Podniósł się powoli, przypatrując się jej z uwagą. Wziął głęboki wdech i skinął jej głową, mówiąc:
-Witaj, nieznajoma... Jeśli są to twoje tereny, bardzo przepraszam za ich naruszenie... Chciałem tylko ugasić pragnienie i chwilę odpocząć... Mógłbym zostać tu jeszcze chwilę?-
Spytał z powagą w głosie. Machnął nerwowo końcówką ogona, czekając na odpowiedź lwicy.

[Sheeba]

Szybko dostała dostrzeżona. Słysząc głos samca, uniosła nieco pysk znad tafli wody i skierowała spojrzenie zdrowego oka wprost na niego, przyglądając mu się uważnie i całkowicie ignorując krople wody ściekające jej po pysku. Reakcja lwa wydawała się dość nerwowa. Prawdopodobnie nie spodziewał się on spotkać tutaj innych zwierząt. A może po prostu do tej pory pogrążony był w swym myślach na tyle, iż jej nagłe pojawienie się nieco go przestraszyło. Z jego słów wywnioskować można było jedno - owe tereny nie należały do niego, tak więc nie miał on powodów, by ją stąd przepędzić. Pomijając już fakt, że gdyby miał taką ochotę, zapewne nie marnowałby czasu na pogawędki.
- Tutejsze tereny nie należą do mnie - oznajmiła krótko, zgodnie z prawdą, nie widząc najmniejszych powodów, by skłamać. Cóż bowiem mogłaby zyskać, twierdząc, że jest inaczej? No cóż, być może samiec rzeczywiście zgodnie ze swymi słowami by się wyniósł, gdyby oznajmiła, że nie życzy sobie jego obecności, lecz na chwilę obecność w najmniejszym stopniu jej ona nie przeszkadzała.
Łypnęła nań jeszcze raz i pochyliła się ponownie, chcąc zaczerpnąć kolejny łyk wody, lecz coś, jakieś dziwne przeczucie, zmusiło ją do powtórnego utkwienia wzroku w samcu. Wyczuwała coś niepokojącego w jego otoczeniu. Echo śmierci, zakłócające otaczającą go aurę. Na pysku samicy zagościł dziwny, nieodgadniony wyraz, gdy stała tak nieruchomo, ze wzrokiem utkwionym w nieznajomym. Dopiero teraz dostrzegła pokrywające jego ciało rany.

[Shamir]

-Oh...-
Z jego pyska wyrwało się tylko ciche westchnięcie, gdy dotarła do niego odpowiedź nieznajomej mu lwicy. Poczuł coś na wzór ulgi, ponieważ teraz wiedział, że nie wkradł się na czyjeś ziemie. Przytaknął jej tylko delikatnie wciąż mając ten sam, poważny wyraz pyska, po którym nie było się w stanie opisać co się dzieje w jego myślach. Widząc jej spojrzenie machnął powoli ogonem i przysiadł zmęczony nad brzegiem, w tym samym miejscu, w którym siedział.
-Ach... Nie przedstawiłem Ci się. Nazywam się Shamir.-
Odparł, nie rozumiejąc, z jakiego powodu nieznajoma mu się tak przypatruje.
-...Coś nie tak?-
Zapytał nieco szorstko, starając się jakoś za bardzo nie zwracać uwagi na to w jaki sposób patrzy na niego lwica. Ciężko było mu określić, o co może jej chodzić. Niestety na ten moment - nic nie przyszło mu do głowy.

[Sheeba]

Czasami trudno było jej ocenić, co było prawdą, a co jedynie złudzeniem. Tak samo było i teraz - nie do końca wiedziała, czym było to dziwne uczucie, jakie ją ogarnęło po zerknięciu na samca, ani w czym miało ono swe źródło. Jak zawsze, obwiniała o to swą klątwę i tą dziwną więź ze śmiercią oraz światem duchów, jaką przez nią posiadała.
Samica stała tak przez krótką chwilę, wbijając w nieznajomego spojrzenie. Dopiero jego słowa sprawiły, że zdała sobie sprawę z tego, co robi. Wyprostowała się i odwróciła głowę, zrywając kontakt wzrokowy. Oblizała nerwowo pysk, zahaczając jęzorem o ciągnącą się przez połowę oblicza bliznę, nim ponownie spojrzała na lwa. Tym razem przepraszająco.
- Wybacz - rzuciła krótko, starając się, by jej głos zabrzmiał nieco niepewnie.
Nie siląc się na dalsze wyjaśnienia, wycofała się o kilka kroków w tył, odchodząc od brzegu. Machnęła lekko ogonem i po chwili ciszy ponownie zabrała głos, zerkając na samca.
- Sheeba - przedstawiła się krótko, skłoniwszy przy tym łbem. - I szczerze mówiąc przebywam w okolicy dopiero od kilku dni - dodała, powracając do tematu tutejszych terenów. - Całkiem przyjemne miejsce, muszę przyznać.

[Shamir]

-Uhm... Nie szkodzi, w porządku...-
Ściągnął delikatnie brwi, wciąż spoglądając na lwicę. Zastrzygł uchem i przytaknął jej na jej słowa odnośnie okolicy. Milcząc uniósł nieco łeb i obejrzał się z wolna po krzewach rosnących nieopodal. Jego wzrok zahaczył również o niebo, wodospad szumiący w oddali czy dżunglę za nim. Podobało mu się tutaj.
-Piękne miejsce... Można tu ukoić nerwy.-
Westchnął cicho, przymykając na moment ślepia, pozwalając, aby bryza wiała w jego kierunku.
-Coś... Jest nie tak? Widziałem twoje spojrzenie, Sheeba... I chciałbym wiedzieć, jeśli mogę.-
Zapytał już nieco spokojniej niż wcześniej, kiedy to jego głos mógł się wydawać trochę gburowaty.

[Sheeba]

Uśmiech, jaki przywołała na swój pysk, kiedy samiec wypowiadał pierwsze zdanie, po chwili zaczął powoli znikać. Przez krótki moment oblicze Sheeby zdobił niesamowicie poważny, może nawet ponury wyraz, lecz nie na krótko. Bowiem zaraz potem znów wykrzywił go wyraz zadowolenia, tym razem jednak krzywy i jakby szyderczy.
- Śmierć - wypaliła, nim zdołała się powstrzymać. - Wyczuwam śmierć. Krąży nad tobą niczym głodny sęp. Czy już raz wyrwałeś się z jej szponów?
Zamilkła na chwilę, by ponownie utkwić w nim uważne spojrzenie.
- Zatem strzeż się, gdyż niechętnie porzuca ona swą zdobycz - dorzuciła grobowym tonem, dziwnie kontrastującym z wykrzywiającym jej pysk uśmiechem. Następnie potrząsnęła gwałtownie głową, po czym ponownie pochyliła się, by napić się nieco wody.
Przez dłuższą chwilę milczała, jakby się nad czymś zastanawiając. W rzeczywistości dopiero docierało do niej, że kotłujące się w jej głowie, dziwne myśli właśnie opuściły ją w postaci słów. Nie trzeba chyba dodawać, iż momentalnie tego pożałowała.
Spuściła nieco głowę, po czym odwróciła się powoli, obdarzając samca ostatnim spojrzeniem.
- Żegnaj, Shamirze - rzuciła przez ramię. Całkowicie tracisz już rozum, zbeształa się w myślach, odchodząc.

/zt.
(Wybacz to przyblokowanie)

[Shamir]

Na słowa Sheeby już nie odpowiedział. Z resztą, skoro zniknęła, nie miał po co rozwierać pyska. Nie był szaleńcem, aby gadać sam do siebie. Ściągnął delikatnie swoje brwi, analizując słowa lwicy dotyczące śmierci.
Po dłuższym odpoczynku wyruszył w dalszą drogę.

[ZT]