Gorący zmierzch [Zamknięty]

[Arjana]

Kilka dni temu kiedy słońce już schodziło za horyzont, przemierzałam tereny stada i jego obrzeża a i nie tylko. Pozawalałam sobie an wkroczenie na ziemie lwich ostatecznie jednak będąc na tych terenach wolnych. nie miałam zamiaru jako władczyni od tak zostawiać bierna, szukałam zwierzyny oraz przy okazji sprawdzałam wonie i tereny. Nie było mowy abym znaczył teren jak samiec ale inne sposoby, samicze tez były.

[Shamir]

Stąpając przez rozgrzane stepy dotarł w końcu aż tutaj - na granicę dwóch stad. Lwiej Ziemi i Krwawego Zmierzchu, o których w prawdzie pojęcia nie miał, bo skąd? Jedynie silny, aczkolwiek zmieszany, zapach dwóch stad uświadomił go o czyjejś obecności.
Shamir wyprostował się powoli i rozejrzał naokoło siebie uważanie. W prawdzie... Niby przydałoby mu się dołączyć do jakiegoś stada. W nich w końcu łatwiej przeżyć... Poza tym, będzie miał jakieś stałe schronienie... Myśląc tym tokiem ruszył pewnym krokiem przed siebie, chcąc napotkać kogoś na swojej drodze. Chociaż chwila... Chcąc? Może nie to, że chciał... Czuł, że musiał.
I tak los zesłał mu lwicę o czekoladowym ubarwieniu, nieco jaśniejszym niż jego.
Zatrzymał się kilka metrów od niej i odparł z powagą, bez zawahania, przezwyciężając swój niepokój:
-Witaj... Nazywam się Shamir...-
Odparł, przyglądając jej się uważnie. Machnął delikatnie końcówką ogona.
-To są... Twoje ziemie?-
Zapytał i uniósł powoli brew.

[Arjana]

Patrolując tak mym oczom ukazał się dorosły ciemnogrzywy samiec. Zatrzymałam się i spojrzałam na niego. Jednak nim zdążyłam zadać pytanie ten przedstawił się i zadał swoje.
-Tak, to moje ziemie- W końcu mogę tak uważać będąc władczynią stada, które tutaj zamieszkuje.
-A ty na nie wkroczyłeś i powinnam cię za to ukarać- Rzuciłam czekając an jego reakcje. Można powiedzieć, że chciałam sprawdzić co to za samiec i czy warto zawracać sobie nim głowę czy lepiej po prostu przepędzić. Byłam pewna siebie i nie okazywałam ani krzty strachu.
-Zwę się Arjana, a to są ziemie Krwawego Zmierzchu- Przedstawiłam mu jaśniej trochę się i ziemie.

[Shamir]

Samiec słysząc jej słowa wyprostował kark, prostując się. Swoja postawą pokazywał odwagę i niezłomność. Jej odpowiedź nieco go zaskoczyła, jednak nie pokazał tego po sobie. Wciąż patrząc jej uważnie w ślepia odparł:
-Wyczułem zapach stada na granicy. Gdybym nie miał w tym celu, nie wkraczałbym na czyjeś ziemię.-
Odparł pewny siebie nie ruszając się z miejsca. Machnął powoli ogonem.
-Ukarać, hm...?-
Powtórzył za nią, zamyślając się na chwilę. Następnie pokręcił głową.
-Myślę, że nie ma takiej potrzeby, Pani Arjano.-
Odpowiedział nieco szorstkim tonem, niezbyt zadowolony z jej "gróźb". Z drugiej strony jednak rozumiał jej podejście. On na swoich ziemiach zapewne zrobiłby dokładnie to samo. Podszedł do niej o kilka kroków, chcąc z nią kulturalnie porozmawiać, a nie tak, w odległości kilku metrów.
-Czym kieruje się Krwawy Zmierzch?-
Zapytał spokojnie, lekko ściągając brwi.

[Arjana]

Uniosłam lekko brew słuchając jego słów.
-Lojalność, siła woli, rodzina, współpraca- Rzuciłam do niego nie rozgadując się dokładniej o tym.
-Jak ty rozumiesz te wartości ciemno-grzywy- Rzekłam wyczekując jego odpowiedzi. to pozwoli mi lekko go poznać i jego potencjalne zamiary.Silny samiec w dwojakim rozumieniu przyda się stadu.

[Shamir]

Shamir przysiadł wyprostowany przed Arjaną, spoglądając na nią z uwagą i dumą. Nie było to spojrzenie ją karcące, bardziej - powiadamiające o tym, że nie ma zamiaru unosić się niepotrzebnymi emocjami. Z zewnątrz był spokojny, mimo, że w jego łbie rodziło się teraz mnóstwo myśli. Wziął wdech kiedy mu odpowiedziała. Przytaknął łbem, na moment przymykając ślepia.
-Rozumiem... Brzmi dobrze. Jednak jak to wygląda w praktyce, Pani Arjano?-
Pochylił z lekka łeb, spoglądając na czekoladową. Końcówka jego ogona drgnęła lekko.
-I jak ja je rozumiem? Już tłumaczę... Lojalność wobec stada jest ważnym aspektem takiej grupy... Szczególnie lojalność wobec władzy. Jednak wiele też zależy od samego władcy, bo on również... Powinien mieć taki obowiązek. Nic nie jest za darmo.-
Spojrzał na chwilę w stronę zachodzącego czerwonego olbrzyma. Ściągnął delikatnie brwi, przypominając sobie na sekundę o swojej rodzinie... Nagle do jego umysłu wdarło się wspomnienie, o którym tak bardzo chciał zapomnieć. Chcąc odgonić od siebie nieprzyjemne myśli znów spojrzał na Arjanę.
-Siła woli dotyczy wszystkich członków stada tak samo. Uważam, że trenowanie siły woli jest równie ważne, co trening siły fizycznej. Rodzina... Jest nią całe stado. A bynajmniej - tak mnie uczono. A bez współpracy stado nie ma prawa istnieć... Tak rozumiem te wartości, Pani Arjano.-
Zakończył na wydechu, spoglądając jej prosto w ślepia. Hm... Być może... To stado nie będzie takie złe? Bez ryzyka się nigdy nie dowie.