Murdum i Askari

wt paź 02, 2018 7:53 pm

Krótki czas przed odwiedzeniem grupy Arjany, góry.

Samiec miał wrażenie, że jest już bardzo blisko wybranego przez siebie celu. Ślady znajomych mu lwic doprowadziły go w góry, gdzie te udały się w poszukiwaniu nowego domu i pożywienia. Wiedział wręcz, że od ich odnalezienia dzieli go jedynie mały krok.
Jaki dokładnie był jego plan? No cóż, w sporej mierze polegał głównie na zdobyciu ich zaufania do tego stopnia, by pozwoliły mu zostać z nimi. W ten sposób miałby swój dom i nie musiałby samemu martwić się o pożywienie. Przynajmniej na początek. A co potem? No cóż, to już się okaże, w zależności jak dobrze poradzi sobie z realizacją pierwszego etapu.
Niemniej, kiedy słońce powoli chyliło się ku zachodowi, samiec postanowił na chwilę przerwać poszukiwania i zdrzemnąć się w jakiejś odnalezionej po drodze, całkiem przyjemnie osłoniętej przed wiatrem i natrętnym wzrokiem jamie, na którą właśnie się natknął.
Dlatego też leżał właśnie nieopodal jej wejścia, z łbem zwróconym ku górze i szarych ślepiach utkwionych w skąpanym w złotach i szkarłatach niebie, pogrążony we własnych myślach.

wt paź 02, 2018 8:06 pm

Kiedy matka wraz z siostrami chodziła na ćwiczenia w polowaniach, ja sam kręciłem się w górach po okolicach. Kręcąc się tak i szukając jakiegoś ciekawego miejsca gdzie mógłbym potrenować sobie swoją kondycję. Tak szukając miejsca poczułem znajoma woń. Rozejrzałem się ale nikogo nie widziałem. Kręciłem się po okolicy. nie byłem jakoś dobry w tropieniu. umiałem podstawy, ślady i inne takie ale to względem jedzenia a nie innego lwa. To mnie trochę konfundowało.

czw paź 04, 2018 10:13 pm

Askari nigdy nie należał do osobników cechujących się spostrzegawczością. Często zdarzyło mu się coś przeoczyć, bądź też pozwolić sobie na pogrążenie się w myślach tak głęboko, że nie zwracał uwagi na otoczenie. W młodzieńczym wieku niejednokrotnie za to zapłacił. Z biegiem lat nauczył się być ostrożniejszy, lecz takie chwile nieuwagi wciąż mu się przytrafiały. Tak, jak teraz. Skupiony na swym planie i analizowaniu możliwych przyszłych scenariuszy nie dostrzegł ani nie wyczuł zbliżającego się młodzika. Dopiero, gdy ów trącił łapą jakiś kamień, który spadł niedaleko jego kryjówki, wytrąciło go to z zamyślenia. Drgnął, uszy skierowały się ku źródłu hałasu, ślepia powiodły po okolicy, a nos zaczął intensywnie pracować. Bodźce słuchowe i zapachowe dotarły do niego niemalże równocześnie - woń innego lwa w połączeniu z odgłosem jego kroków. Aromat wydał mu się znajomy, lecz w pierwszej chwili bardziej skupił się na samym fakcie, że pozwolił komuś go podejść.
Nie zastanawiał się długo. Kiedy dźwięk zbliżył się na tyle, by móc wywnioskować, iż intruz znajdował się w odległości mniej więcej kilku susów, jasnooki wypadł ze swej tymczasowej kryjówki z groźnym warkotem, początkowo mając zamiar go zwyczajnie przepędzić. Lecz na widok Murduma zatrzymał się gwałtownie, a wyraz pyska zmienił się z groźnego w zaskoczony. Zdał sobie bowiem sprawę z tego, że zna tego młodego samca. To jedno z dzieci Arjany.

ndz paź 07, 2018 12:19 pm

Znałem ten zapach ale nie p[odziewałam się, że samiec tak gwałtownie ruszy z swojej kryjówki. Aż cofnąłem się o kilka kroków kładąc uszy po sobie. zostałem tym poniekąd zaskoczony.
-wujek Askari- Rzekłem kiedy już doszedłem do siebie. Mnie ucieszył jego widok. może jestem nazbyt naiwny ale był w naszym stadzie i każdego ze stada traktowałem no jak rodzinę. W końcu mama zawsze mówi, że rodzina jest bardzo ważna.
-dobrze cie widzieć- Dodałem i zrobiłem kilak kroków do niego. Byłem trochę niepewny czy powinienem ale jakoś pewne rzeczy są silniejsze niż rozum.

pt paź 12, 2018 9:48 am

Na dobrą chwilę zamarł, wpatrując się w młodszego lwa z niejakim zaskoczeniem. Szczerze powiedziawszy spodziewałby się każdego, lecz nie syna Arjany. Nie był pewien, co o tym myśleć. Choć z drugiej strony, jeśli Murdum tu był, zapewne nie zatrzymali się daleko od tego miejsca. Co by oznaczało, że niewiele dzieliło go od wyznaczonego celu.
- Wybacz, nie spodziewałem się tu ciebie - rzucił po chwili, po czym przysiadł, dając młodszemu lwu do zrozumienia, że nie ma czego się obawiać. W końcu nie rzuci się na syna Arjany, skoro planuje zdobyć zaufanie lwicy.
- Co tu robisz? - spytał po chwili, marszcząc nieznacznie czoło.

pt paź 12, 2018 1:17 pm

-Matka z siostrami ćwiczą polowania, ja się nudziłem i postanowiłem wyjść trochę potrenować czy coś porobić- Juz od dłuższego czasu nie brałem udziału w polowaniach. Za bardzo ponoć rozpraszałem siostry. Umiałem podstawy i takie tam ale matka twierdziła, ze jako samiec powinienem zajmować się czymś innym a polowanie ćwiczyć w międzyczasie. Odpowiedziałem samocowi na jego pytania. Ucieszyłem się z jego spotkania.
-A ty co tutaj robisz?- Myślałem, że został na tych tam ziemiach na zachodzie.

wt paź 16, 2018 10:55 am

Powoli pokiwał łbem, słuchając słów samca. To tylko potwierdzało jego przypuszczenia, że jest już całkiem niedaleko miejsca, które ich niewielka grupa obrała sobie za kryjówkę. Dobrze. Im szybciej do nich dołączy, tym lepiej. Co prawda nie był pewien, czy Arjana i towarzyszące jej samice przyjmą go tak samo entuzjastycznie, jak młodzik, lecz zawsze warto było spróbować.
Nie zastanawiał się długo nad odpowiedzią na pytanie Murduma. W końcu nad tą myślał już od kilku dni, spodziewając się, że właśnie to pytanie prędzej, czy później padnie z czyjegoś pyska. Nie było ono nawet kłamstwem, wręcz przeciwnie - zawierało sporo prawdy, ukrywało jedynie niektóre fakty.
- Nadejście pory suchej skłoniło mnie do opuszczenia naszych dawnych terenów - wyjaśnił. - Pamiętam, jak kiedyś natrafiłem tu na rzekę, więc postanowiłem ruszyć w tę stronę. Woda przyciąga zwierzynę.
Zamilkł na chwilę, by krótko się rozejrzeć, zanim ponownie spojrzał na samca.
- Zatrzymaliście się daleko stąd? - spytał.

sob paź 20, 2018 11:38 pm

-Tak w górze rzeki- Tak się chyba mówiło. Ja byłem podekscytowany ale starałem się jednak mimo wszystko tego tak nie okazywać. W końcu jak mam być silnym samcem to chyba muszę bardziej mieć się na wodzy?
-Dołączysz do nas?- Byłem tego ciekawy. Jest ze mnie taki ciekawski wszystkiego młodzik. Spoglądałem na Askieriego w wyczekiwaniu odpowiedzi. Chciałem tez poprosić o coś innego ale z tym poczekam jeszcze te jedna chwile.

pn paź 22, 2018 3:22 pm

Skinął łbem na znak, że rozumie. To ułatwiało sprawę. Musiał jedynie odnaleźć koryto rzeki i podążyć wzdłuż niej. Odnalezienie Arjany z lwicami i młodymi nie powinno sprawić mu zbyt wiele problemów. O ile te nie zdecydują nagle zacząć zacierać ślady swej obecności.
Zamilkł na chwilę, jakby zastanawiając się nad odpowiedzią na pytanie młodzika. Owszem, miał taki zamiar - lecz czy samice z taką chęcią go przyjmą? Mimo wszystko nigdy nie był z nimi jakoś szczególnie blisko, więc mogli mu nie ufać.
- To zależy, czy mnie przyjmiecie - odpowiedział więc po chwili. - Ale tak, taki był plan - przyznał.

wt paź 23, 2018 4:26 pm

-a dlaczego matka miałby cie nie przyjąć?- Zapytałem nie bardzo rozumiejąc jego toku myślenia- Wszyscy cie znamy- Dla młodzika wszystko było jeszcze takie dość proste. Nie zagłębiał się sprawy dorosłych jakoś bardzo.
-Było by bezpieczniej jakbyś został no i przydałoby się dorosły samiec- Było widać, że nie ukrywa chęci aby ten został z nimi. Może coś więcej.