Arjana i Nataka [Zamknięty]

[Nataka]

Nataka zaraz po spotkaniu z pasiastą hybrydą i Mjuvim postanowiła wynieść się z dawnych terenów Krwawego Zmierzchu i udać się w stronę dżungli, a potem w stronę gór, rozpoczynając kolejną tułaczkę w swoim życiu.
Wkraczając na coraz to wyższe wyżyny stwierdziła, że potrzebny jest jej odpoczynek. Docierając do rzeki odstawiła na ziemię swoje rzeczy, które nosiła w worku zrobionym ze skóry jakiegoś mniejszego zwierzęcia i podeszła do brzegu. Rozejrzała się z uwagą, czy oby na pewno nie ma tu żadnych krokodyli czy innych wrogo nastawionych do lwów zwierząt i dostrzegając, że jak na razie nikogo tu nie ma - zatopiła wargi w wodzie, gasząc pragnienie.

[Arjana]

Kręciłam się po terenach, które mogłam z duma nazywać swoimi. Przynajmniej sama tak uważałam. do tego wypatrywałam czy nie am tutaj jakiegoś martwego ale w dobrym stanie zwierzęcia. Chciałam trenować dalej robienie rzeczy ze skór. Nie szło to tak jakbym chciał, w szczególności w obliczu niemalże samodzielnego wychowywania potomstwa. Tak chodząc zauważyłam znana mi lwice. nie spodziewałam się, że jeszcze ja spotkam. Przynajmniej nie po ostatnich wydarzeniach. Zbliżyłam się i zatrzymałam w odległości dwóch susów.
-No witaj- Rzekłam do niej i lekko zastrzygłam uchem. Stałam pewnie i obserwowałam lwice.

[Nataka]

Nataka słysząc, o dziwo, znajomy jej głos, wzięła wdech, delikatnie unosząc łeb i przez moment spoglądając przed siebie. Ściągnęła brwi i położyła uszy po sobie, z wolna się prostując. Potem zwróciła powoli łeb w bok, w stronę, z którą dobiegł jej głos rudawej lwicy.
Widząc jej postawę uniosła jedną z brwi, zaskoczona. Wtem, uśmiechnęła się i skinęła jej głową.
-Witaj... Arjano.-
Odparła, robiąc małą pauzę, aby przypomnieć sobie jej imię. Jej postawa była natomiast wyluzowana. Nie miała ochoty skakać sobie z dawną partnerką Hazira do gardeł. Z resztą... Dla niej jej brat był już przeszłością. Jak z resztą cała reszta jej rodziny. No, może poza siostrą... Która zaginęła. Znowu.
-To twój nowy dom?-
Zapytała, zwracając się do niej przodem. Posłała jej nikły uśmiech.

[Arjana]

-Tak- Krótka ale raczej wyczerpująca odpowiedź- Tutaj przeniosłam się z młodymi i lwicami- nie była to duża grupa lwic ale i tak łatwiej w takiej grupie o pożywienie niż będąc samotnym.
-Tereny są o wiele bardziej urodzajne ale równie trudne- Zwierzyny, wody jest więcej ale góry to nie równina, to masa innych zagrożeń.
-Cóż cię sprowadza w te strony?- To pytanie musiało prędzej czy później paść. Nie było to wygnanie lwicy, po prostu uważałam, że ta raczej zostanie z reszta na były ziemiach. Dawno jej nie widziałam...

[Nataka]

Szamanka zastrzygła delikatnie uchem słuchając Arjany ze skupieniem, wpatrując się w jej czerwone ślepia. W międzyczasie postanowiła podejść do niej nieco bliżej, aby wygodniej im się rozmawiało. Stwierdziła, że Arjana nie ma zamiaru z nią walczyć, tak więc nie miała oporów przed tym, aby się do niej zbliżyć. Przez cały czas uśmiechała się delikatnie, chociaż z jej genami i pyskiem ten uśmiech mógł się wydawać podejrzany, jakby coś knuła.
-Ah... Rozumiem. I cóż... Górzyste tereny nigdy nie były łatwymi. Ale z pewnością jest tu o wiele lepiej, niż na terenach byłego już Krwawego Zmierzchu.-
Stwierdziła, tym samym dając jej tak jakby odpowiedź 2 w 1. Wolała jednak naprostować i wytłumaczyć Arjanie, co ją tu przywiało.
-Susza. Nie miałam co jeść. Musiałam się stamtąd wynieść, póki nie zaczęłam głodować.-
Wyjaśniła bez ogródek delikatnie wzruszając barkami.
-Jeśli nie chcesz, abym zamieszkała tu na jakiś czas, po prostu powiedz, a ja pójdę dalej.-
Odparła ze spokojem, czekając teraz na odpowiedź rudej.

[Arjana]

-Susza...- Cóż tam tereny i tak były jałowe a skoro zaatakowała susza to jeszcze gorzej.
-Nie mam nic przeciwko- Nie miałam powodów aby ją wyganiać czy też nawet ją przepędzać. Zastanowiłam się jeszcze przez moment.
-A nie chciałabyś do nas dołączyć? - Sądziłam, że nie będzie to dla niej atrakcyjne. Ostatnie nasze spotkanie nie było zbyt miłe ale cóż. Nie ma już Krwawych i dla mnie to co było to już przeszłość i tyle. To jak postąpi lwica i co wybierze to już jej wybór ale ma szanse na kolejne stado i bycie w grupie. Pytanie na ile jej jest to potrzebne.

[Nataka]

Na pierwsze słowa Arjany przytaknęła nieznacznie łbem, potwierdzając tym samym wieść o suszy jeszcze raz. Potem miała jej podziękować za jej przyzwolenie, bo cóż, w końcu teraz to jej tereny. Zajęła je sobie kiedy były wolne, tak więc Nataka nie mogła sobie ot tak rościć prawa do zamieszkania tutaj, wtem jednak usłyszała propozycję rudej. Uniosła wysoko brwi, prostując przy tym też i swój kark powoli. Nie ukrywała zaskoczenia jej propozycją...
-...Nie ukrywam, że życie w grupie jest lepsze i bardziej opłacalne... Tak więc... Jeśli, cóż, chciałabyś mnie w swoich szeregach, nie zważając na początek naszej znajomości... Z chęcią przyjmę twoją propozycję.-
Odparła, patrząc jej w oczy.

[Arjana]

-Niektórzy zasługują na druga szanse- W końcu można zacząć od nowa. Przynajmniej dla mnie początek znajomości nie był może najlepszy ale nie był też w atmosferze wrogości czy niebezpieczeństwa. nie widziałem tez z tego powodu przyczyny czemu nie mogłabym ją ją wziąć do stada.
-Tylko jedna sprawa- Musiałam jej to powiedzieć- Jeśli będziesz chciała wyruszyć w drogę na poszukiwania czy cokolwiek co spowoduje, ze nie będzie cię dłużej niż kilka dni to uprzedź o tym- Chciałam wiedzieć gdzie członkowie grupy się znajdują. Wolałam nie myśleć, że zaginęli czy coś takiego. Nie jest to dużo ale daje wiele.

[Nataka]

Nataka odetchnęła cicho, przymykając na moment swoje ślepia. Musiała sobie na nowo wszystko poukładać w głowie i przyzwyczaić się do myśli, że znów będzie należała do jakiejś grupy. I to w sumie nie byle jakiej. Większość lwic z pewnością będzie kojarzyć, tak jak one i ją.
Na jej warunek szamanka uśmiechnęła się nikle.
-Oczywiście.-
Odparła, znów się prostując.
-Dziękuję.-
Dodała po chwili.
-Oprowadziłabyś mnie w takim razie?-
Zapytała.

[Arjana]

Słysząc jej odpowiedź lekko uśmiechnęłam się. Podeszłam bliżej do niej i otarłam swój łeb o jej głowę i szyje. Tak witając ją.
-Witaj w domu- Może nie to taki dom jak kiedyś ale w sumie dom tam gdzie serce i takie tam, a nie kamienie i piachu czy inna trawa.
-Z chęcią- W końcu warto by było pokazać jej co gdzie w okolicy. Ruszyłam i spojrzałam czy lwica idzie ze mną. Skierowałam się do głąb gór, tam gdzie obecnie było nasze legowisko ale będzie trzeba poszukać sobie czegoś innego, większego i bezpieczniejszego.